Οι φοιτητές του ΑΠΘ που προέβλεψαν το συντριπτικό ΟΧΙ διαψεύδοντας τις δημοσκοπικές εταιρείες

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: Οι φοιτητές του ΑΠΘ που προέβλεψαν το συντριπτικό ΟΧΙ διαψεύδοντας όλες τις δημοσκοπικές εταιρείες

Συνέντευξη έδωσε ο Ανδρέας Βασιλείου, ένας από τους μεταπτυχιακούς φοιτητές του προγράμματος Πολιτικής Ανάλυσης του τμήματος Πολιτικών Επιστημών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, που συμμετείχαν στην διαδικτυακή έρευνα - δημοσκόπηση σχετικά με το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος και προέβλεψαν την συντριπτική διαφορά του ΟΧΙ.

ΕΡ: Η διαδικτυακή σας έρευνα διακινήθηκε και συζητήθηκε πάρα πολύ. Ποιοι ήσασταν πίσω από αυτή την πρωτοβουλία; Πως την οργανώσατε;

-Είμαστε τρεις φοιτητές του μεταπτυχιακού προγράμματος Πολιτικής Ανάλυσης του τμήματος Πολιτικών Επιστημών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου. Έχοντας ολοκληρώσει τα μαθήματα του πρώτου εξαμήνου, θεωρήσαμε ότι η συγκυρία ήταν εξαιρετική για να εφαρμόσουμε όσα έχουμε προλάβει να μάθουμε, ειδικά στο πλαίσιο του μαθήματος "Μεθοδολογία της Πολιτικής Επιστήμης" με διδάσκοντα τον κο Ανδρεάδη. Ξεκινήσαμε την κατάρτιση του ερωτηματολογίου την Κυριακή, σε αυτό το σημείο θέλουμε να ευχαριστήσουμε τους καθηγητές μας, κυρίους Δώδο και Παπαγεωργίου, για την πολύτιμη βοήθεια τους στο στάδιο αυτό. Στην συνέχεια αντιμετωπίσαμε διάφορα πρακτικά προβλήματα, όπως το δεν μπορούσαμε να πληρώσουμε συνδρομή στην διαδικτυακή πλατφόρμα που θα χρησιμοποιούσαμε, καθώς οι ελληνικές πιστωτικές κάρτες δεν γίνονται δεκτές. Εδώ ευχαριστούμε τους φίλους μας, Έλληνες του εξωτερικού που μας διευκόλυναν, τους το χρωστάμε κυριολεκτικά και μεταφορικά. Την Τρίτη η έρευνα κυκλοφόρησε και μέχρι το Σάββατο είχαμε συγκεντρώσει πάνω από 170.000 ερωτηματολόγια με απαντήσεις για το δημοψήφισμα, την κρίση, τα κόμματα και την Ευρώπη.

ΕΡ: Τι είδατε σε αυτή την δημοσκόπηση; Γιατί δεν δώσατε αποτελέσματα πρόβλεψης; 

Δεν ήταν η προτεραιότητα μας να ρισκάρουμε μια πρόβλεψη. Μας ενδιέφερε κυρίως να εντοπίσουμε τα ποιοτικά στοιχεία, τις τάσεις πίσω από την κάθε επιλογή, προκειμένου να αξιοποιήσουμε τα στοιχεία αυτά στην εκπαιδευτική διαδικασία. Αυτό που βλέπαμε όμως ήταν σαφές: το "όχι" επικρατούσε σε κάθε εκλογική περιφέρεια της χώρας, σε κάθε επαγγελματική κατηγορία και σε κάθε ηλικιακή ομάδα. Μετά την επεξεργασία που κάναμε, αφαιρώντας διπλοψηφίες και σταθμίζοντας το δείγμα με βάση την κατά δήλωση τους εκλογική συμπεριφορά του Ιανουαρίου, το αποτέλεσμα που είχαμε ήταν συντριπτικό, περίπου 63% υπέρ του "όχι". Επίσης, βασικός λόγος για την μη δημοσιοποίηση ήταν η αδυναμία μας να χειριστούμε μέσα σε τόσο λίγο χρόνο τις ιδιαιτερότητες του δείγματος, κυρίως ως προς την αντιπροσωπευτικότητα της γ΄ηλικίας. Επιβαρυντικά επίσης λειτούργησε το γεγονός ότι πολλά ηλεκτρονικά μέσα είχαν δημοσιοποιήσει τα αποτελέσματα από το πρώτο στάδιο της δημοσκόπησης, χωρίς τις απαραίτητες επισημάνσεις που είχαμε κάνει ως προς το δείγμα κι ως προς το ποιος ήταν υπεύθυνος για την διεξαγωγή της έρευνας, αφού την ανέφεραν ως "δημοσκόπηση του ΑΠΘ". 

ΕΡ: Με βάση τα ευρήματα της έρευνας σας, πως ερμηνεύετε το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος;

Όπως είναι προφανές, η επικράτηση του "Όχι" υπήρξε καθολική. Η ψήφος είχε έντονα τα ταξικά χαρακτηριστικά. Μας είχε κάνει μεγάλη εντύπωση το εύρημα ότι στους ψηφοφόρους και των τριών κόμματων που υποστήριζαν το "Ναι" (ΝΔ, Ποτάμι, ΠΑΣΟΚ) υπήρχε μεγάλο ποσοστό υποστήριξης του "Όχι", πάνω από 10% και στα τρία. Επίσης θεωρήσαμε πολύ σημαντικό ότι, οι ψηφοφόροι του όχι έδειχναν να έχουν πολύ καλή επίγνωση των πιθανών συνεπειών μιας τέτοιας ετυμηγορίας, γεγονός που έδειχνε ότι δύσκολα θα άλλαζαν γνώμη στην πορεία για την κάλπη, παρά την επικοινωνιακή ομοβροντία. 

ΕΡ: Πως κρίνεις το γεγονός ότι η έρευνα σας ήταν η μόνη που έδωσε την προηγούμενη εβδομάδα, έστω και με αστάθμιστο δείγμα, αποτέλεσμα με μεγάλη διαφορά υπέρ του Όχι; Πως κρίνεις τα αποτελέσματα που έδωσαν οι εταιρείες δημοσκοπήσεων;

Δεν νομίζω ότι πρέπει εγώ να κρίνω την δουλειά των επαγγελματιών του χώρου, η κοινωνία κρίνει.Οφείλω όμως, από τα πολλά που έμαθα σε αυτή την εβδομάδα, να επισημάνω ότι η διαδικασία του δημοψηφίσματος ήταν πρωτόγνωρη για τα πολιτικά μας πράγματα, αφού δεν θα μπορούσε να συγκριθεί με αυτό του 1974.