Συνολικές προβολές σελίδας

Σάββατο 24 Ιανουαρίου 2015

Η Π.Σ.Ε. τιμά τον Θόδωρο Αγγελόπουλο στα Γιάννενα 5-7 Φεβρουαρίου


24 Ιανουαρίου, τρία χρόνια σήμερα χωρίς τον ΘΟΔΩΡΟ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟ.
Η ΠΑΝΗΠΕΙΡΩΤΙΚΗ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΛΛΑΔΑΣ, τιμώντας τη μνήμη του κορυφαίου δημιουργού και αναδεικνύοντας την προνομιακή θέση της Ηπείρου στο έργο του, διοργανώνει τριήμερο κύκλο εκδηλώσεων με τίτλο "Η ΗΠΕΙΡΟΣ ΤΟΥ ΘΟΔΩΡΟΥ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ" από τις 5 ως τις 7 Φεβρουαρίου στα Γιάννενα. Συνδιοργανωτές των εκδηλώσεων είναι ο Δήμος Ιωαννιτών και η Περιφέρεια Ηπείρου ενώ τελούν υπό την αιγίδα του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου.
Οι εκδηλώσεις συμπεριλαμβάνουν διήμερο προβολών στον Πολιτιστικό Χώρο "Δημήτρης Χατζής" την Πέμπτη και την Παρασκευή 5,6/2 στις 8 μμ. κινηματογραφική περιήγηση στα Γιάννενα του Θόδωρου Αγγελόπουλου (Σάββατο 7/2, 5-7 μμ) και μεγάλη εκδήλωση στην Αίθουσα Πυρσινέλα του Πνευματικού Κέντρου Δήμου Ιωαννιτών στο Σάββατο 7/2 στις 8 μμ. Στην εκδήλωση θα συμμετέχουν, μεταξύ άλλων, συνεργάτες και μέλη της οικογένειας του Θόδωρου Αγγελόπουλου. Το πλήρες πρόγραμμα των εκδηλώσεων θα ανακοινωθεί αναλυτικά την Δευτέρα.
"Η ΗΠΕΙΡΟΣ ΤΟΥ ΘΟΔΩΡΟΥ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ", 5-7 Φεβρουαρίου.
Ένα κορυφαίος κύκλος εκδηλώσεων για τον κορυφαίο δημιουργό που ξεκίνησε το έργο του από την Ήπειρο, ανέδειξε παγκόσμια τον τόπο και τον πολιτισμό της, επιστρέφοντας διαρκώς σε αυτή.







Θόδωρος Αγγελόπουλος: Μας έμαθε να… βλέπουμε

Σαν σήμερα, πριν τρία χρόνια, στις 24 Ιανουαρίου 2012, πέθανε ο Θόδωρος Αγγελόπουλος, ο σημαντικότερος κινηματογραφιστής, που ανέδειξε η χώρα μας κι ένας από τους σπουδαιότερους του παγκόσμιου κινηματογράφου. Έχει τιμηθεί με βραβεία στην Ελλάδα και το εξωτερικό για την προσφορά του στον κινηματογράφο, με σπουδαιότερο της καλύτερης ταινίας με τον Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Καννών το 1998 για την ταινία Μια Αιωνιότητα και μια Μέρα.

Η ζωή και το έργο του

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1935. Έκανε νομικές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, τις οποίες εγκατέλειψε πριν πάρει το πτυχίο του. Το 1961 έφυγε στο Παρίσι, όπου αρχικά παρακολούθησε στη Σορβόννη μαθήματα γαλλικής φιλολογίας και φιλμογραφίας, καθώς και μαθήματα εθνολογίας και στη συνέχεια μαθήματα κινηματογράφου στη Σχολή Κινηματογράφου IDHEC και στο Musée de l” homme. Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα το 1964 και μέχρι το 1967 εργάστηκε ως κριτικός κινηματογράφου στην εφημερίδα Δημοκρατική Αλλαγή, μαζί με τον Βασίλη Ραφαηλίδη και την Τώνια Μαρκετάκη. Με τον κινηματογράφο άρχισε να ασχολείται το 1965 και το 1968 παρουσίασε την πρώτη του μικρού μήκους ταινία, Εκπομπή, στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
Το 1970, η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του, Αναπαράσταση, κέρδισε το πρώτο βραβείο στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, καθώς και άλλες διακρίσεις στο εξωτερικό, και σηματοδότησε την αυγή του σύγχρονου ελληνικού κινηματογράφου. Έκτοτε, οι ταινίες του έχουν συμμετάσχει σε πολλά διεθνή φεστιβάλ και έχει κερδίσει πολλά βραβεία, τα οποία τον καθιέρωσαν παγκοσμίως ως έναν από τους σπουδαιότερους σκηνοθέτες του σύγχρονου κινηματογράφου. Πολλά αφιερώματα που τιμούν τη δουλειά του Θόδωρου Αγγελόπουλου έχουν πραγματοποιηθεί σ” όλο τον κόσμο. Έχει αναγορευθεί επίτιμος διδάκτορας των Πανεπιστημίου των Βρυξελλών, του Πανεπιστημίου X Ναντέρ (Nanterre) στο Παρίσι και του Πανεπιστημίου του Έσσεξ (Essex). Μαζί με τον Βασίλη Ραφαηλίδη υπήρξε συνιδρυτής του περιοδικού Σύγχρονος Κινηματογράφος.
Στις 24 Ιανουαρίου 2012 πεζός τραυματίστηκε σοβαρά στο διάλειμμα των γυρισμάτων της νέας του ταινίας «Η άλλη θάλασσα» στη Δραπετσώνα από διερχόμενη μοτοσυκλέτα. Το ίδιο βράδυ άφησε την τελευταία του πνοή σε νοσοκομείο του Φαλήρου, όπου νοσηλευόταν σε κρίσιμη κατάσταση.
Περισσότερα για τη ζωή και το έργο του Θ. Αγγελόπουλου μπορείτε να διάβασετε στην «προσωπική» του ιστοσελίδα 

Ο Αγγελόπουλος και η Αριστερά, μέσα από το έργο του

Αναδημοσιεύουμε μια συνέντευξη του Θόδωρου Αγγελόπουλου που δόθηκε στον Παναγιώτη Φραντζή και δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Πριν» στις 8 Φεβρουαρίου 2009.
Θα ήθελα να μιλήσουμε πρώτα απ’ όλα για αυτά που συμβαίνουν σήμερα. Πώς βλέπετε την εποχή που ανοίγεται μπροστά μας; Τι φέρνει η καπιταλιστική κρίση;
Το εντυπωσιακό είναι ότι πλέον αστοί διανοούμενοι ανακαλύπτουν ξανά τον Μαρξ και την ανάλυσή του για τον καπιταλισμό. Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί την αναγκαιότητα ελέγχου της αγοράς από το κράτος. Το πνεύμα του οικονομικού φιλελευθερισμού, το περίφημο laissez faire, laissez passer, le monde va de lui même! έχει πεθάνει, καθώς αποδείχθηκε ότι η αγορά δεν μπορεί να αυτορυθμιστεί. Μπαίνουμε λοιπόν σε μια νέα περίοδο που θα οδηγήσει την αστική τάξη σε υποχωρήσεις, αλλά δεν πιστεύω ότι αυτό περιγράφεται ακριβώς με τον όρο της επαναστατικής ή προεπαναστατικής κατάστασης. Δεν βλέπω δηλαδή μια πολιτική ανατροπή, παρ’ όλα αυτά. Βέβαια, η κρίση μπορεί να φέρει μια νέα συνειδητοποίηση του κόσμου, των εργαζομένων, όλων, γιατί κανείς δεν είναι ικανοποιημένος με αυτή την κατάσταση. Αλλά, σε σχέση με παλιότερα, σήμερα είναι πιο δύσκολο να προβλέψεις τι θα γίνει. Θα ’λεγε κανείς ότι υπάρχει αυτό που λέει η ταινία, ένα τοπίο στην ομίχλη, όπου δεν μπορείς να δεις μακριά, παρά μόνο λίγο πιο κοντά, λίγο πιο πέρα από κει που είσαι… Θα δούμε.
Η συνέχεια στο….